Wizy EB1 i EB2 – sposoby na samodzielne zdobycie zielonej karty do USA

Wujek z Ameryki nie odpisuje na Twoje listy, a w loterii wizowej kolejny raz skucha? Może zatem czas wziąć sprawy w swoje ręce i przenieść się do USA na własnych zasadach? Dla wielu osób marzących o Stanach przeszkodą jest nie tyle brak możliwości czy środków, a zwyczajnie brak wiedzy o dostępnych sposobach na zamieszkanie w USA. Jedną z przyczyn powyższego jest z pewnością poziom skomplikowania amerykańskiego prawa imigracyjnego i całego systemu wizowego. Przejrzysty obraz możliwych dróg daje dopiero rozmowa z kimś doświadczonym lub profesjonalistą z zakresu immigration law.

Uwaga! Jeśli potrzebujesz porady prawnika imigracyjnego, to wypełnij ten formularz, a obecnie współpracująca z nami Ilona Szymkowicz, Esq., skontaktuje się z Tobą w ciągu 1-2 dni roboczych. Nasi czytelnicy otrzymują $25 zniżki na konsultację. Już blisko 100 Klubowiczów skorzystało z jej doradztwa, kilkudziesięciu jest już w procesie wizowym, a wielu dostało już akceptacje.

Misją naszego Klubu od zawsze było dzielić się wiedzą, doświadczeniem i sprawdzonymi drogami do USA. Dlatego też temat wiz EB1 oraz EB2 cieszy się u nas dużą popularnością i niejednokrotnie okazuje się nową i realną drogą do spełnienia marzeń o zamieszkaniu w Stanach. Choć o wizie EB2 (za wybitne zdolności) pisaliśmy już wcześniej, a osobny wpis o wizie EB1 (za wybitne osiągnięcia) wkrótce się pojawi, to ostatni Meetup w tym temacie z udziałem topowego amerykańskiego prawnika zajmującego się nim od kilkudziesięciu lat skłonił nas do napisania poniższego tekstu, w którym przybliżymy wspólną specyfikę tych wiz i odpowiemy na praktyczne pytania odnoszące się do procedury wizowej, podejścia Urzędu Imigracyjnego, kosztów, ryzyk i sprawdzonych strategii.

Dlaczego wizy EB1 i EB2 są wyjątkowe?

Co do zasady wiza EB1 przeznaczona jest dla osób o wybitnych osiągnięciach w nauce, sporcie, biznesie lub w sztuce (pozostałe dwie podkategorie tej wizy, to: wiza przeznaczona dla bardziej niż wybitnych profesorów, naukowców i badaczy oraz wiza dla managerów, dyrektorów i ścisłego kierownictwa). Skupimy się dziś na kategorii wybitnych osiągnięć (czyli wizie EB1 EA – extraordinary ability), właśnie z tego powodu, iż jest to kategoria self-sponsored, czyli pozwala na samodzielne aplikowania, bez oferty pracy i bez wsparcia jakiegokolwiek podmiotu z USA. Potocznie mówi się o niej “Einstein Visa” lub porównuje się ją do “Emmy Award”, co tylko zwiększa obawy i wprowadza w błąd. Nie jest to bowiem wcale wiza niemożliwa do otrzymania. Jeśli bowiem nie mamy na koncie Nobla lub Oskara (czyli tzw. 1 time achievement), to nadal mamy szansę otrzymania wizy EB1 jeśli tylko spełnimy trzy spośród dziesięciu wymienionych przez urząd kryteriów – między innymi nagrody, publikacje, wystawy, członkostwo w jury, kluczowa rola w wiodących organizacjach, autorstwo artykułów naukowych, wysokie zarobki, komercyjny sukces, etc. 

Z kolei wiza EB2 jest zasadniczo dedykowana dla pracowników, którzy poziomem wiedzy i doświadczeniem poważnie przewyższają typowe osoby pracujące w tej samej dziedzinie oraz wymaga posiadania pracodawcy, który wykaże, że jego zdaniem jesteś najlepszy/a i udowodni, że szukał już pracowników na lokalnym rynku, ale nie udało mu się znaleźć odpowiedniej osoby na dane stanowisko. Nas jednak interesuje wyjątek od wymogu posiadania pracodawcy i oferty pracy. Jest to tzw. National Interest Waiver (czyli mówimy o wizie EB2 NIW), w ramach którego, jeśli udowodnimy, że nasza praca na terenie Stanów Zjednoczonych jest w interesie kraju, to możemy składać aplikację bez oferty pracy. Ścieżka ta przypomina EB1 choć przygotowuje się nieco inną argumentację. W tej kategorii mieszczą się bowiem między innymi wizy dla osób o osiągnięciach w dziedzinie nauki, edukacji, medycyny, sztuki, biznesu i sportu: profesorów i naukowców, członków zarządu i dyrektorów międzynarodowych korporacji oraz przedstawicieli określonych zawodów, czy dla wysokiej klasy specjalistów posiadających wyższe stopnie naukowe lub ich odpowiedniki, bądź tytuł licencjata i co najmniej 5 lat doświadczenia w danej dziedzinie. 

Co zatem jest wyjątkowego w powyższych wizach i dlaczego rozmawiamy o nich łącznie?

Wizy EB1 oraz EB2 w opcji tzw. self-sponsored, czyli bez udziału i wsparcia jakiejkolwiek osoby trzeciej z USA są interesującą opcją na emigrację do USA ponieważ znajduje się w nich miejsce na argumentację, na interpretację i na zbudowanie prawniczego case’u, jest to szansa na rzeczywiste wykazanie się przez prawnika w sztuce argumentacji i znajomości prawa. Tradycyjnie bowiem, kiedy myślimy o imigracji i wizach, przed oczami mamy przede wszystkim formularze, aplikacje, listy, liczby i konieczność spełniania wymogów sponsorowania pracy. Natomiast wizy EB1 i EB2 są bardziej zakorzenione w tym, co można nazwać jurysprudencją i tradycyjnym prawem opartym na orzecznictwie. Tak więc istnieje możliwość aktywnego popierania danej osoby przez prawnika. Im większą umiejętność perswazyjnego argumentowania posiada prawnik, tym więcej dowodów może zbudować, aby rozwinąć swoje argumenty. Wnioskowanie o wizy EB1 i EB2 nie jest tak zakorzenione w sztywnych strukturach kodeksu administracyjnego, jak np. sponsoring, który opiera się na pensjach, płacach, certyfikatach i nie pozostawia żadnego miejsca na elastyczność. Przewidują miejsce na argumentację i interpretację. Kluczowe jest więc, kto nas reprezentuje i jak przedstawi nasz profil. Prawnik imigracyjny co prawda nie zawsze zdecyduje się każdego reprezentować. Trzeba wykazywać się podstawami do akceptacji. Są również zakorzenione w decyzjach, co oznacza, że Urząd, zamiast patrzeć wyłącznie na kodeks, faktycznie patrzy również na całokształt okoliczności, wcześniejsze orzeczenia, precedensy i dotychczasowe podejście organów imigracyjnych. 

Wizy EB1 oraz EB2 w opcji tzw. self-sponsored, czyli bez udziału i wsparcia jakiejkolwiek osoby trzeciej z USA są interesującą opcją na emigrację do USA ponieważ znajduje się w nich miejsce na argumentację, interpretację i zbudowanie prawniczego case’u.

Jakie kryteria trzeba spełnić i jak najlepiej wykazać, że się je spełniło:

Dalsza część wpisu jest dostępna wyłącznie dla Klubowiczów i bazuje na jednym z meetupów. Znajdziesz w niej m.in.: 

- Co jeśli nie posiadam dowodów na spełnienie kryteriów?
- Jakie zawody najlepiej kwalifikują się do National Interest Waiver?
- Nowość: EB2 także dla przedsiębiorców!
- Na co patrzy prawnik oceniając, czy mamy case na wizę EB1 lub EB2 NIW?
- Jak długo trwa proces składania wizy i rozpatrywania wniosku wizowego?
- Czy można podróżować, czekając na zieloną kartę?
- Czy jeśli mój wniosek zostanie odrzucony, istnieje ryzyko wjazdu do USA w przyszłości?
- Na jaki okres jest wydawana zielona karta?
- Jakie są koszty prawnika przy wizie EB1 lub EB2 NIW?

Jeśli jesteś zainteresowany/a szczegółami, dołącz do Klubu Tajniki Ameryki.

Na koniec bonus, trochę dodatkowej wiedzy z zakresu immigration law, którą na ostatnim Meetup’ie podzielił się z nami nasz prawnik:

Quick  overview of where EB1 and EB2 fall in the immigration space

The best way to look at immigration is there are two types of categories. There is something that is called non-immigrant visas, which are temporary visas that have letters in front of them. There are eight of them, =the H1B, the L1, the E2, the O1, the P, the J, F, the TN, and there’s something even called an IVISA, which is for journalists or media. These visas are temporary visas that traditionally require a job offer. They’re specific to the type of activity that you’re going to be performing in the United States. And while people talk about work visas, the reality is there’s only eight of them and they’re very specific to a specific type of activity. Those are called non-immigrant visas or non-temporary visas. Conversely, there’s something that is called immigrant visas or residency or green card. There are five employment-based categories for residency, EB1, EB2, EB3, EB4, and EB5. One can also obtain residency through an asylum, something people have heard through marriage or family-based petitions and of course the diversity lottery. Approaching cases are not mutually exclusive. You can be in one category and pursue another at the same time. Qualifying in one category doesn’t necessarily mean that you’re ineligible for another. Looking at what the requirements state versus who you are isn’t always the best way to analyze a case. Immigration is a very specific field with very specific language and rather than speaking to people about what they’ve heard or what they’ve done, analyzing your case individually is always the best approach with immigration, particularly now as there have been many new categories that have been opened up for self-petitioners in fields like entrepreneurship, technological development, research and such.